Objecten

Vorm is essentie. Inhoud is interpretatie. Context is fictie.


De identieke kozijnen van een kantoorgebouw worden ondersteund door onverzettelijk beton. De ramen bieden uitzicht op de wereld die veroverd moet worden. Achter elk raam zit een onbekende soldaat. Functie volgt vorm.


De bladen van de schaar gebruiken de hand om hen te verenigen, ongeacht wat daartoe gescheiden moet worden. Hun liefde ontziet niemand.


Een vuilniszak van gerecycled plastic is een verbond van verworpenen die zich aaneengesloten hebben om hun lotgenoten op vangen.


De weigerende klep van de inwerpzuil van een ondergrondse vuilcontainer herinnert ons aan de fragiliteit van de bestaande orde.


De gömböc is een driedimensionale vorm met gelijkmatig verdeeld gewicht, die slechts één stabiel evenwichtspunt heeft. Als je de gömböc neerzet, draait hij net zolang tot hij dat punt gevonden heeft. Het geheim van zijn betrouwbaarheid is zijn gebrek aan alternatieven.


Je kunt een ritssluiting zo ver en zo vaak openen en sluiten als je wilt. Geen beslissing is onherroepelijk, geen verbintenis permanent, geen einde definitief. Alles is mogelijk en niets is gebeurd. De ritssluiting laat geen sporen na en ontkent zelfs het verstrijken van de tijd.


Het slot wacht op de sleutel die past. De sleutel zoekt het slot dat hem binnenlaat. Samen houden ze buiten wat wil binnendringen en sluiten ze op wat wil ontsnappen. Romantici die hun paradijs beschermen, cipiers die hun gevangenis beveiligen.


De beschadigde schroef weigert mee te bewegen en berooft daardoor de eens zo dominante schroevendraaier van zijn macht.


Een brandende peuk in een asbak zendt rooksignalen om de aandacht te trekken van een willekeurige mond die afmaakt wat een andere begonnen is.


Het copyrightteken is een vlag die in niemandsland geplaatst wordt zodat de bezetter zich heerser kan wanen.


Een balans tussen zoet en bitter, gestut door een scheutje zuur. De perfecte koffie wint goud op de evenwichtsbalk terwijl het publiek salto’s maakt.


De koffieresten in een kopje zijn de sporen van een relatie die de een energie gaf en de ander leeg achterliet.


Huidverzorgingsproducten die gember bevatten, geven gember de geur van een huid die zo dichtbij is dat je de geur kunt opsnuiven.


Uniformen veranderen mensen in avatars die hen buiten hun grenzen laten treden.


Hiërarchie is een bulldozer die afwijkende opvattingen plet om een voorrangsweg aan te leggen.


Als het huwelijk figuratieve kunst is, dan is de affaire een abstract werk zonder titel, de vriendschap met benefits op art en de onenightstand graffiti.


Zowel vorm als inhoud, zowel beeldende als toegepaste kunst, zowel decor als hoofdrolspeler. Architectuur is de algehele mobilisatie van de kunst.


Een standbeeld wordt geboren als eerbetoon en groeit op tot een uitnodiging om de daden van de afgebeelde persoon steeds opnieuw te overdenken. Het verleden gaat op audiëntie bij de mening van het moment.


Op zwart-witfoto’s komen gebeurtenissen, emoties en vormen beter tot hun recht. Kleuren zijn als drank die de werkelijkheid op afstand houdt door haar onscherp te maken.


Woorden roepen beelden op en foto’s vertellen verhalen, maar de besneeuwde top geeft zich niet bloot tot je hem beklimt, de zee verbergt zich tot je haar stroming voelt en de steeg spreekt door zijn pisgeur.


Augmented reality is de moderne versie van de trompe-l’oeils die al in de oudheid werden geschilderd. Technologische vernieuwing helpt ons nieuwe manieren vinden om te zien wat er niet is.


Het is makkelijker om te leren hoe je elk beeld kunt genereren dan om te begrijpen dat elk beeld onbetrouwbaar is.


Hoe makkelijker het is om foto’s te bewerken, hoe minder mensen op hun selfie lijken.


Intelligentie is niet menselijk of kunstmatig, maar een kracht die zowel levende wezens als objecten beïnvloedt.


Data zijn zandkorrels. Je kunt er het glas van maken dat zicht biedt, maar je kunt ze ook in ogen strooien om het zicht te verstoren.


Contant geld is de sleutel die toegang biedt tot een netwerk van verborgen tunnels, onzichtbaar voor het zoeklicht van de surveillancesamenleving.


Een bril kan een beperking in een fashion statement veranderen. Om de aandacht van onvolkomenheden af te leiden, verpak je ze zo opvallend mogelijk.


Een wenteltrap verheft je door je te confronteren met het perspectief dat je zojuist achter je gelaten hebt.


Een strak gazon toont de mens die probeert zijn omgeving te domineren door met harde hand te regeren over zijn grassprieten.


De onverstoorbare elegantie van taps toelopende masten en ranke wieken maakt van een windturbinepark toegepaste kunst. Alle sculpturen staan op zichzelf, maar worden verbonden door de lucht die ze gebruiken om de aarde te ontzien.


De huidige tegenstanders van windmolens zijn de nazaten van een Spaanse edelman die niet besefte in welke tijd hij leefde en zich een dolende ridder waande.


Identieke groene vlakken, evenwijdige donkere lijnen. Metronomische herhaling, geestverruimende monotonie. Verlaten dijk, verzonken akkers. De polder, weemoedig land dat water was.


De signalen van de vuurtoren zijn oude handschriften die worden gekopieerd door de vuurtorenwachter in zijn klooster op de heuvel. Als ons eigen kompas niet voldoet, vertrouwen we op tekens van boven om de kliffen te omzeilen.


In een zwart gat verdwijnt het licht om nooit meer te schijnen. Op een grootstedelijk plein schijnt het om nooit meer te doven. Beide oefenen een grotere zwaartekracht uit dan hun omgeving.


Een snelle auto op de rechterbaan van de snelweg hoeft niets te bewijzen. Trots halen andere auto’s hem in, maar zijn dreiging is voelbaar. De jachtluipaard flaneert over de savanne en heeft geen honger, nog niet.


Een fourwheeldrive in de stad is een tank waarvan de bestuurder het landschap als een onneembare vijandelijke stelling beschouwt. Had hij de moed gehad, hij was ten strijde getrokken om de rebellen te onderwerpen.


Een tankstation is een reliek uit de tijd waarin autowegen leidden naar een betere toekomst.


Elke afslag beperkt de mogelijkheden. Op de rotonde heerst de volmaakte vrijheid van een wereld die zich beperkt tot de rotonde.


Uitdrukkingsloze ogen volgen je zonder te knipperen. Tl-buizen flakkeren om hulp tot ze niet meer kunnen. Een klap, gevolgd door de schreeuw van een motor. In de parkeergarage heb je maar één vriend.


Ooit ploeterde hij traag door het landschap dat door zijn giftige rookwolk aan het zicht onttrokken werd. Nu is de trein het voertuig van de vooruitgang.


Wissel- en seinstoringen zijn glitches die een blik bieden onder het glazuur van de samenleving, dat moet verhullen dat sommige doelen alleen op papier haalbaar zijn.


Je verdwijnt uit beeld om even later in een nieuw decor op te duiken. Een rit in de metro is een knip in een film waarin je jezelf speelt.


Namen van metrostations zijn titels van hoofdstukken uit de biografie van de stad.


Geen kunstwerk zegt meer over een stad dan de plattegrond van haar metro.


Gordijnen in een neutrale kleur, wc-papier met dubbelgevouwen punt, professionele glimlach van de receptioniste. Een hotel is vluchtigheid, verpakt in geruststellende zekerheden.


Een hotelbed is professioneel genoeg om zich niet te laten verrassen, maar zich wel steeds opnieuw in ongerepte lakens te hullen om de illusie in stand te houden dat het zich door de nieuwe gasten laat inwijden.